Əlisəmid Kür. Hər payız beləcə

-





Sarala-sarala solan yarpaqlar
Düşür üzüqoylu torpağın üstə,
Kirpiyin, yanağın, dodağın üstə
Ömrünü sakitcə başa vururlar.

Ora bax, çinarın qızıl yarpağı
İndicə qopacaq,
Havada quşlarla bir az uçacaq,
Sonra yorularaq qonacaq yerə.

Əlvida, ağaclar!
əlvida –
Payızın külək əliylə
Yaşıl yarpaqların itən ömrünə.

Yarpaqlar güvənmir ağaca heç vaxt
Küləyə gedərlər, bada gedərlər.
Bir fəsil ömrünü uzatmaq üçün
Səksənən ağac
Verər yarpaqları güdaza bütün.

Ağacın dərdini yarpaqlar çəkir,
Çəkirlər – torpağa dönənə qədər.
Hər payız yarpaqlar köçəndən sonra
“Ağaclar ölür ayaqüstə”.

1983